ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ                                                                 Μαρκόπουλο, 22/8/2019

ΔΗΜΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μ Ε Σ Ο Γ Α Ι Α Σ

Συγκλονιστική η θεατρική παράσταση «LEMON» στο Θέατρο Σάρας Μαρκοπούλου!

Ο τελικός καλοκαιρινός προορισμός του ατμόπλοιου «Βιρτζίνιαν», στο ανοιχτό Θέατρο Σάρας Μαρκοπούλου, την Τετάρτη 21 Αυγούστου 2019, με φόντο τα δεκάδες έντονα φώτα του Ολυμπιακού Κέντρου Ιππασίας, που διέπρεπαν στον σκοτεινό ορίζοντα, το έκαναν να φαντάζει σαν την «πολιτεία» στην οποία δεν τόλμησε να πατήσει ποτέ το πόδι του, ο σπουδαιότερος πιανίστας του Ωκεανού, ο «1900».

Ένα αγόρι που γεννήθηκε πάνω σε ένα καράβι και δεν κατέβηκε ποτέ από αυτό.

«Πρώτο σκαλοπάτι, δεύτερο σκαλοπάτι, τρίτο σκαλ… Δεν είναι αυτό που είδα που με σταμάτησε. Είναι αυτό που δεν είδα. Το καταλαβαίνεις αδερφέ μου. Είναι αυτό που δεν είδα. Σε όλη εκείνη την ατελείωτη πόλη υπήρχαν τα πάντα. Εκτός. Όλα υπήρχαν. Το μόνο που δεν υπήρχε ήταν ένα τέλος. Εκείνο που δεν είδα ήταν που τελείωναν όλα αυτά. Το τέλος του κόσμου. Σκέψου λοιπόν τώρα ένα πιάνο. Τα πλήκτρα ξεκινούν κάπου και τελειώνουν κάπου. Ξέρεις ότι είναι 88. Κανείς δεν μπορεί να σε κοροϊδέψει. Δεν είναι ατελείωτα αυτά. Εσύ είσαι ατελείωτος και πάνω σ’ αυτά τα πλήκτρα είναι ατελείωτη και η μουσική που μπορείς να φτιάξεις. Αυτά είναι 88. Εσύ είσαι ατελείωτος. Αυτό μου αρέσει εμένα. Γιατί αυτό μπορεί να το ζήσει κανείς. Αν όμως εσύ. Αν εγώ κατέβω εκείνη τη σκάλα. Και ξαφνικά ξεδιπλωθεί μπροστά μου ένα κλαβιέ μ’ εκατομμύρια πλήκτρα. Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια πλήκτρα που δεν τελειώνουν ποτέ. Και αυτή είναι η αληθινή πραγματικότητα. Ότι δεν τελειώνουν ποτέ κι ότι εκείνο το κλαβιέ είναι ατελείωτο. Κι αν εκείνο το κλαβιέ είναι ατελείωτο; Τότε δεν υπάρχει μουσική που μπορείς να φτιάξεις. Κάθεσαι σε λάθος σκαμνάκι. Εκείνο είναι το πιάνο όπου παίζει ο Θεός».

Μια αλληγορική διαδρομή του ατόμου, που καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στο προσωπικό περιβάλλον και συνθήκες που έτυχε να μεγαλώσει, στις προσδοκίες των άλλων, στις ελπίδες και στα όνειρά του, που τον αναζωογονούν, αλλά και στο φόβο για την αλλαγή, πέρα από το οικείο και το ασφαλές.

Ο ηθοποιός και πιανίστας Μελαχρινός Βελέντζας (1900) και ο ηθοποιός Γιώργος Δρίβας (Τιμ Τούνυ – τρομπετίστας) δεν κατάφεραν μόνο να ισορροπήσουν σε ένα τόσο απαιτητικό έργο, αλλά με θαυμαστή ευκολία, μετέτρεψαν κάθε πιθαμή του άγνωστου και δύσκολου χώρου ενός ανοιχτού θεάτρου, στο ατμόπλοιο «Βιρτζίνιαν», όπου εκτυλίσσεται όλη η ιστορία του «1900». Η ένταση της αφοσίωσής τους, η έντονη σωματικότητα της έκφρασής τους και ο συντονισμένος καλοκουρδισμένος τους ρυθμός, δεν άφησε κανένα περιθώριο στο κοινό, παρά να «βουτήξει» μαζί τους σε ένα προδιαγεγραμμένο ταξίδι, υπό τους ήχους ragtime μουσικής στο πιάνο – κυρίαρχο ευρηματικό πολυσκηνικό και να τους αποθεώσει με χειροκροτήματα, όχι μόνο στο τέλος της παράστασης, αλλά και σε πολλές ενδιάμεσες στιγμές!

Συνολικά η παραγωγή του «Lemon», ήταν από τις αρτιότερες που έχει φιλοξενήσει ποτέ ο Δήμος Μαρκοπούλου και αυτό ήταν έκδηλο σε κάθε λεπτομέρεια, από τη σκηνοθεσία, την επιμέλεια των κειμένων, τα σκηνικά, τη μουσική, τους φωτισμούς, τα ρούχα, μέχρι τα promo λεμόνια με το προβοκατόρικο σημείωμα  – ερώτημα: «Εσύ φοβάσαι να κατέβεις από το πλοίο που γεννήθηκες»;

Photo credits: @Rania Papadopoulou

Η Αντιδήμαρχος Μαρκοπούλου Ζωή Γιαννάκη, με τους πρωταγωνιστές της παράστασης Μελαχρινό Βελέντζα και Γιώργο Δρίβα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ.